Θα σταθώ πρώτα στις ιδιαίτερες, πανέμορφες, εξαιρετικά ατμοσφαιρικές εικόνες του Κώστα Καρασαββίδη, που πλαισιώνουν την ιστορία, επισημαίνοντας ότι είναι σκόπιμο να καθίσει κανείς να τις παρατηρήσει ακούγοντας ταυτόχρονα το CD που συνοδεύει το βιβλίο. Το βιολί, που τόσο σημαντικό ρόλο θα παίξει στην ιστορία του Ντάνιελ, κυριαρχεί και στη μουσική η οποία άλλοτε κάνει μόνη της μια μελωδική διήγηση και άλλοτε συνομιλεί με την γλυκιά αφήγηση της Μαριάννας Ρούκαλη που εξιστορεί το παραμύθι. Οι εικόνες, σκόπιμα σκοτεινές, σαν βγαλμένες από μακρινό όνειρο, φωτίζονται από κίτρινες λεπτομέρειες που αναπαριστούν πηγές φωτός: τα φωτισμένα παράθυρα, τα φαναράκια στους δρόμους, το φεγγάρι και τα μικροσκοπικά αστέρια, τα ξανθά μαλλιά των ανθρώπων, ο φωτισμένος φεγγίτης. Οι νότες της μουσικής, έτσι όπως παράγονται από το βιολί, προσομοιάζουν όλα αυτά τα φωτεινά σημεία. Με άλλα λόγια, οι εικόνες είναι σαν να αναπαριστούν τον ήχο του βιολιού. Ή το αντίστροφο: σαν ο ήχος του βιολιού να αποδίδει με μουσική τις εικόνες.
Η ιστορία είναι απλή, γραμμένη με τρυφερότητα και ωραία γλώσσα. Λίγο ποιητική, λίγο ανατρεπτική, λίγο απρόβλεπτη, σαν τον ήρωά της. Ο Ντάνιελ φτάχνει συνεχώς κολάζ και πιστεύει ότι μ’ αυτή την πλευρά της τέχνης θα ασχολείται και στο μέλλον. Ωστόσο η ζωή τον διαψεύδει, κάνοντάς τον να στρέψει την προσοχή του σε ένα άλλο είδος καλλιτεχνικής έκφρασης. Ο Ανέστης Ποϊράζης ασχολήθηκε με τη μουσική και ίδρυσε το Ω2 Πρότυπο Μουσικό Εργαστήρι στη Θεσσαλονίκη κάνοντας μια στροφή στη ζωή του – κάτι που, σε μια διαφορετική αναλογία, συμβαίνει και στον Ντάνιελ. Ο συγγραφέας φαίνεται να έχει βάλει στον χαρακτήρα του Ντάνιελ στοιχεία τόσο από τον εαυτό του όσο και από τον Ντάνιελ Γκεοργκίεφ, τον μουσικό και βιολιστή από την Βουλγαρία, που έχει ντύσει με ονειρικές μελωδίες την ιστορία του συνονόματού του ήρωα. Το βιολί ακολουθεί τον Ντάνιελ στην εξέλιξη της ιστορίας του και η μουσική είναι ένα ακόμη φως στο σκοτάδι.
Τα “Φεγγαροπαιχνιδίσματα” είναι ένα βιβλίο καλαίσθητο, φτιαγμένο με ευαισθησία, που απευθύνεται πρωτίστως σε όσους αναζητούν τον δρόμο τους αλλά περνάει και ένα μήνυμα που αφορά όλους τους ανθρώπους σε σχέση με τις αλλαγές που μπορεί να έρθουν στη ζωή τους και τα ρίσκα που ενδεχομένως θα κληθούν να πάρουν. Η αλλαγή πορείας δεν θα πρέπει να μας τρομάζει, φτάνει να έχουμε τη δύναμη και την ικανότητα να τη διαχειριστούμε. Μια σταθερή αξία στη ζωή μας (θα μπορούσαμε να πούμε ότι, στην συγκεκριμένη ιστορία, τη συμβολίζει το φεγγάρι) είναι πάντα ένας άξονας που μας καθοδηγεί. Ο Ντάνιελ άκουσε την καρδιά του, ακολούθησε το μήνυμά της, και η απόφασή του τον δικαίωσε. Κάπως έτσι, πραγματοποιούνται πολλές φορές και τα πιο τολμηρά όνειρα.
Δημοσιεύτηκε στο DIASTIXO τον Ιούνιο του 2019
https://diastixo.gr/kritikes/paidika/12370-feggaropaixnidismata
