Ο «Πιο γλυκός χορός» της Σύρμως Μιχαήλ περνάει, μέσα από ανάλαφρο κλίμα, ένα ιδιαίτερα σημαντικό μήνυμα. Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο από μια μελισσούλα, τη Μπη, την οποία ακολουθούμε από τις πρώτες στιγμές της ζωής της μέσα στην κυψέλη μέχρι που μεγαλώνει, βγαίνει έξω και αρχίζει να συνειδητοποιείται σαν οντότητα και προσωπικότητα.
Η Μπη δέχεται με ενθουσιασμό όλες τις δραστηριότητες που καλείται να διεκπεραιώσει μέσα στην κυψέλη και μαθαίνει με χαρά όλα όσα πρέπει να ξέρει για την μετέπειτα ζωή της. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν έρχεται η στιγμή που πρέπει να μάθει τον χορό των μελισσών, μια διαδικασία απολύτως απαραίτητη τόσο για την επιβίωσή της όσο και για την διατήρηση της αρμονικής επικοινωνίας της με τις άλλες μέλισσες. Μια διαδικασία τόσο φυσική και απλή για τις υπόλοιπες μέλισσες γίνεται για τη Μπη πραγματικός βραχνάς γιατί ούτε είναι καλή στο χορό ούτε της αρέσει ιδιαίτερα.
Το θέμα της διαφορετικότητας έρχεται εδώ να παρουσιαστεί μέσα σε ένα ανάλαφρο πλαίσιο, χωρίς ωστόσο να χάνει σε βαρύτητα ή σημασία. Η Μπη είναι μια συνηθισμένη μέλισσα που κανείς δε θα περίμενε ότι θα έχει κάποια ιδιαιτερότητα. Ωστόσο όταν κάποια στιγμή αυτό γίνεται αντιληπτό, αρχίζει και η ίδια να έχει ανασφάλειες και αμφιβολίες. Σ’ αυτή την περίπτωση, είναι η φιλία που θα δώσει τη λύση, με τη μορφή της καλής φίλης της Μπη. Η Χάνη, μια άλλη μελισσούλα που ήταν μαζί με τη Μπη σχεδόν από την αρχή της ζωής της, είναι σαν συμπλήρωμά της. Τα ονόματά τους είναι ουσιαστικά η λέξη ‘μέλισσα’ στα αγγλικά, χωρισμένη στα δύο: Honey (Χάνη) + Bee (Mπη) από το ‘honeybee’, που σημαίνει συγκεκριμένα την εργάτρια μέλισσα. Όταν η μία βοηθάει την άλλη, το αποτέλεσμα δε μπορεί παρά να είναι κάτι πολύ καλό.
Η Χάνη ενθαρρύνει και στηρίζει τη φίλη της κι έτσι η Μπη αποκτά την αυτοπεποίθηση που της λείπει και συνειδητοποιεί ότι πολλές φορές δεν είναι απαραίτητο να έχει κανείς το φοβερό ταλέντο για να καταφέρει κάτι, φτάνει να έχει θέληση, γνώσεις και δημιουργικότητα. Μια απλή συμβουλή από την βασίλισσα της κυψέλης της δίνει την καθοριστική ώθηση για να πάψει να διστάζει, και να δοκιμάσει τις δυνατότητές της στο χορό των μελισσών με τον δικό της τρόπο και, γιατί όχι, ακόμα και με λίγο αυτοσχεδιασμό.
Η ενθάρρυνση από τον κοινωνικό και οικογενειακό περίγυρο, η πίστη στις ατομικές ικανότητες, η ουσιαστική κατανόηση και αποτελεσματική αξιοποίηση της γνώσης είναι μερικά ακόμα από τα θέματα που παρουσιάζονται στο βιβλίο, μέσα πάντα από την ζωηρή αφήγηση της μελισσούλας. Πολύ χαριτωμένη και η εξαιρετική εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια.
Δημοσιεύτηκε στο DIASTIXO τον Οκτώβριο του 2016
http://diastixo.gr/kritikes/paidika/5900-o-pio-glikos-xoros
